مــــــــــــــــــــــــــــــــــــدیر کوچولو

وبلاگ دانشجویان مدیریت بازرگانی دانشگاه مازندران

مــــــــــــــــــــــــــــــــــــدیر کوچولو

وبلاگ دانشجویان مدیریت بازرگانی دانشگاه مازندران

پاییز 91

نفهمیدم چطور یهو صدای بارون و رنگ  زرد درختهای قاب پنجره، منو مدهوش خودش کرده...  گویا صدا ، صدای پاییزه و من ، دلتنگ تر ازهمه ی درختها چهره ام زرد شده است.

پاییز امسال برام حال و هوای دیگری رو داره... شوق اومدن و رسیدنی که دلتنگی رفتن و جدایی را بیش از هر بار دیگه برام به تصویر میکشه... رفتننی طولانی تر از همیشه برای رسیدن بهم...رفتنی که در پسش سرماست ...

آخ که داره چه قد سریع نبض زمان میزنه و میگذره و در پس اون ثانیه ها همدیگر رو به آغوش میکشند وبر هم بوسه می نهند  تا شاید مرهمی بر این گذر باشند اما دریغ از اینکه هر بوسه ی ثانیه ها دقایق را بهم نزدیک تر می سازه و زمان هم زودتر سپری میشه... دقایق هم به شوق دیدن هم می شتابند و  تا بهم میرسند دستان همدیگر رو میفشارند و ساعتها را رقم میزنند...واین چنین هر کدوم عمری را از ما سپری می سازند...

در پس همین گذره که دلها تنگ میشه و گونه ها میزبان بارون اشک می گرده ... دستها مرهم می شه و مروارید ها را جمع میکنه اما همین همدردی دستها، آتیش دل رو شعله ور تر میسازه...آتیش نبودن دستان مهربان  دوست دیگری تا همراهی کند این چشم های بارانی و دستهای  سرد و خسته از زمانه را... دستهایی که روزی آرامش رو بهمراه داشت ودلگرمی ای برای تلخی روزگار بود و امروز بیش از هر روزدیگر  نبودنش روحس میکنم...

بارون داره می باره و چشمهای من همراهیش میکنه...گاهی اوقات تاب نمیارم وبه ناچار صدام به هق هق میافته... سرمو بالا میگیرم تا کمی نفس بگیرموآروم بشم، اما دیدن هوای ابری دلتنگ ترم میسازه و چشامو بیشتر بارونی میکنه...برخلاف همیشه که عاشق بارون بودم و باریدنش خوشحالم میکرد این بار نمیدونم چرا هوای دلمو داره بدجوری بارونی میکنه و قرار رو ازم میگیره...

چشامو رو هم میذارم تا یه جوری آروم بشم اما تصویر تمامی خاطرات گذشته،ثانیه به  ثانیه ها تو ذهنم مرور میشه ...همه ی اون حرف ها و نگاه های گرم و سردی که به سرعت برق و باد سپری شدن و من امروز دلتنگ عبور آن ها هستم...حرف هایی که هنوز پژواکشون به گوشم میرسه و نگاه هایی که هنوز یادشون آرومم میکنه...حتی قشنگی بعضی از خاطرات لبخند به لبم می نشونه و تلخی بعضی از اونها ...

هههههههههی...نفس عمیق ،تنها کاری که در قبال حسرت روزهای گذشته از دستم بر میاد... کاش قدر فرصت های باقی مونده رو بدونیم و بتونیم از تک تک ثانیه ها نفس به نفس استفاده درست داشته باشیم...

نظرات 5 + ارسال نظر
بازرگانی 87 سه‌شنبه 4 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 11:09

سلام بچه ها
ما ۸۷ تیا همش شماها و بچه های قبلمونو میدیدیم و غبطه میخوردیم به صمیمیتتون...اتحادتون...شاد بودنتون...اینکه لااقل شماها فهمیدین دانشگاه دبیرستان نیست،اومدیم تا در کنار درس خیلی چیزای دیگه رو هم یاد بگیریم،اینکه تجربه کنیم واقعا دختر و پسر میتونن دو تا دوست؛همکار؛همکلاسی باشن...اینکه میشه با هم رقابت کرد به جای اینکه حسادت کرد...اینکه میشه به جای تخریب لااقلش غبطه خورد...
اما حالا میبینیم که شماها هم به مشکل خوردین!تقصیر ماها نیست...چیزی رو که تو 18 سال یاد نگرفتیم تو یکی دو سال نمیشه درست کرد...ولی لااقل شماها چندتا پله از ما جلوترین...حداقل سعیتونو کردین...
قدر همین یک سال باقیمانده رو بدونین...میتونین تو همین فرصت باقیمانده خاطراتی رو رقم بزنید که تمام دلخوری ها رو از ذهنتون ببره بیرون و شیرینی آخرین لحظات تا اخر عمرتون از دوران دانشجویی براتون بمونه...
یکی پاشه یه یا علی بگه و ببخشه...می ارزه بخدا می ارزه...
وقتی که تموم شه خیلی دلتون میگیره...خیلیییییییی و اون وقت گفتن "ای کاش..." یا دنبال مقصر گشتن فایده نداره...
شاد باشییییییییید و موفق

بابایی چهارشنبه 5 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 23:04

سلام.
خوبی؟
تبریک میگم . کی بریم رشت پیتزا ؟؟؟؟

مرده متحرک... سه‌شنبه 18 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 01:34 http://WWW.D-MOVABLE.BLOGFA.COM

سلام بر مدیریتی های عزیز...
منم ورودی 91 هستم از دانشجوهای تازه کار هستم...
با تبادل لینک موافقید؟!

باران دوشنبه 24 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 15:39

[:S028:]جه قدر غم انگیز می نویسید بابا امیدوار باشید

باران دوشنبه 1 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 09:52

دوست نداری یکم تلاش کنی متحول بشین....

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد