شب قدر...التماس دعا

      

******
الهی آن شب که همه قرآن به سر می کنند

ما را توفیق بده قرآن را به دل کنیم.
******
خواهشا بیایید تو این شبها برای هم دعای خیر کنیم...

                

 دوستای خوبم ، سلام

درحالیکه بار دیگه لطف خدا شامل حال ما شد تا به میهمانی او دعوت شویم و بر سر سفره ی افطار و سحر دعاگوی همدیگه باشیم، امیدوارم  که برخلاف من با روی سفید ، پرونده ی یکسالتونو به دست بگیرید و تو این مهمونی حاضر بشید.

یادش بخیر انگار همین دیروز بود که الهی العفو رو به زبان خود آوردیم و با خدای خود هزار و یک عهد و پیمان بستیم  ولی امان از این دل غافل، که نه تنها این عهد و پیمان رو شکستیم به روی هم چشمامونو بستیم ، دلای همدیگه  رو هم شکستیم...یادمون رفت حریم و حرمت ، احسان و عطوفت ، یادمون رفت ترک دروغ و غیبت ...چقدر فراموشکاریم...(هی!!!) .

راستش تا بحال تو هیچ افسانه و واقعیتی ندیم که معشوق چشم براه عاشق خود باشه ! اما این بار عکس همه ی قصه های عاشقانه ؛ معشوقمون چشم انتظاره مایی هست  که ادعای عشق به حق رو داریم ! چشم انتظاره تا من عاشق برم سراغش... . اینجاست که عشق عطر ملکوتی میگیره و به اسم عشق الهی سند میخوره.

خیلی جالبه که خدا علی رغم نامردی ما آدم ها منتی رو سرمون نمیذاره و هر بار که رفتیم سراغش با آغوش باز پذیرامون بود...اصلا انگار نه انگار ما اون بنده ی گنه کار سابقشیم... .

به هر حال؛حالا که ما از هم دوریم!!! ... شاید کوتاهی از خودمون بوده که تا حالا از هم حلالیت نطلبیدیم اما حالا به بهونه ی ماه رمضون بد نیست  به سراغ حلالیت از هم دیگه بریم وکنار اون برای اولین بار یا چندمین بار طعم شیرین بخشش رو بچشیم و بخششو از خدا یاد بگیریم و عفو کنیم دیگرانی رو که در حق ما بدی کردن... کار آسونی نیست اما در قبال این بخشش برای آرامش قلبمون از خود خدا کمک بگیریم... هیچ کس به اندازه اون دانا نیست پس خودمونو با تمام وجود بدستش بسپاریم و برای هم دعای خیر کنیم.بذاریم حداقل کوله پشتی امسال ما بخشش رو داشته باشه تا دست خالی تو این ماه عسل شرکت نکنیم...اصلا بیایین به پاس تجربه ی حضور در ماه رمضان دیگه ببخشیم تا مورد بخشش حق قرار بگیریم... .

 برای یه بار شده کمربند همت رو ببندیم ، گردن غرور رو بشکنیم و با دلی مملو از عشق الهی و مبرا از کینه و نفرت، زمزه گر ربنایی پر مهر دیگری باشیم.

حلالم کنید...التماس دعا  

تفاوت مدیران در ایران و اروپا چیست؟

اروپا: موفقیت مدیر بر اساس پیشرفت مجموعه تحت مدیریتش سنجیده میشود
ایران: موفقیت مدیر سنجیده نمیشود، خود مدیر بودن نشانه موفقیت است

اروپا: مدیران بعضی وقتها استعفا میدهند
ایران: عشق به خدمت مانع از استعفا میشود


اروپا: افراد از مشاغل پایین شروع میکنند و به تدریج ممکن است مدیر شوند
ایران: افراد مدیر مادرزادی هستند و اولین شغلشان در بیست سالگی مدیریت است


اروپا: برای یک پست مدیریت، دنبال مدیر میگردند
ایران: برای یک فرد، دنبال پست مدیریت میگردند و در صورت لزوم این پست ساخته میشود


اروپا: یک کارمند ساده ممکن است سه سال بعد مدیر شود
ایران: یک کارمند ساده، سه سال بعد همان کارمند ساده است، در حالیکه مدیرش سه بار عوض شده


اروپا: اگر بخواهند از دانش و تجربه کسی حداکثر استفاده را بکنند، او را مشاور مدیریت میکنند
ایران: اگر بخواهند از کسی هیچ استفاده ای نکنند، او را مشاور مدیریت میکنند


اروپا: اگر کسی از کار برکنار شود، عذرخواهی میکند و حتی ممکن است محاکمه شود
ایران: اگر کسی از کار برکنار شود، طی مراسم باشکوهی از او تقدیر میشود و پست مدیریت جدید میگیرد


اروپا: مدیران بصورت مستقل استخدام و برکنار میشوند، ولی بصورت گروهی و هماهنگ کار میکنند
ایران: مدیران بصورت مستقل و غیرهماهنگ کار میکنند، ولی بصورت گروهی استخدام و برکنار  میشوند


اروپا: برای استخدام مدیر، در روزنامه آگهی میدهند و با برخی مصاحبه میکنند
ایران: برای استخدام مدیر، به فرد مورد نظر تلفن میکنند


اروپا: زمان پایان کار یک مدیر و شروع کار مدیر بعدی از قبل مشخص است
ایران: مدیران در همان روز حکم مدیریت یا برکناریشان را میگیرند


اروپا: همه میدانند درآمد قانونی یک مدیر زیاد است
ایران: مدیران انسانهای ساده زیستی هستند که درآمدشان به کسی ربطی ندارد


اروپا: شما مدیرتان را با اسم کوچک صدا میزنید
ایران: شما مدیرتان را صدا نمیزنید، چون اصلاً به شما وقت ملاقات نمیدهد


اروپا: برای مدیریت، سابقه کار مفید و لیاقت لازم است
ایران: برای مدیریت، مورد اعتماد بودن کفایت میکند