دوستای خوبم ، سلام

درحالیکه بار دیگه لطف خدا شامل حال ما شد تا به میهمانی او دعوت شویم و بر سر سفره ی افطار و سحر دعاگوی همدیگه باشیم، امیدوارم  که برخلاف من با روی سفید ، پرونده ی یکسالتونو به دست بگیرید و تو این مهمونی حاضر بشید.

یادش بخیر انگار همین دیروز بود که الهی العفو رو به زبان خود آوردیم و با خدای خود هزار و یک عهد و پیمان بستیم  ولی امان از این دل غافل، که نه تنها این عهد و پیمان رو شکستیم به روی هم چشمامونو بستیم ، دلای همدیگه  رو هم شکستیم...یادمون رفت حریم و حرمت ، احسان و عطوفت ، یادمون رفت ترک دروغ و غیبت ...چقدر فراموشکاریم...(هی!!!) .

راستش تا بحال تو هیچ افسانه و واقعیتی ندیم که معشوق چشم براه عاشق خود باشه ! اما این بار عکس همه ی قصه های عاشقانه ؛ معشوقمون چشم انتظاره مایی هست  که ادعای عشق به حق رو داریم ! چشم انتظاره تا من عاشق برم سراغش... . اینجاست که عشق عطر ملکوتی میگیره و به اسم عشق الهی سند میخوره.

خیلی جالبه که خدا علی رغم نامردی ما آدم ها منتی رو سرمون نمیذاره و هر بار که رفتیم سراغش با آغوش باز پذیرامون بود...اصلا انگار نه انگار ما اون بنده ی گنه کار سابقشیم... .

به هر حال؛حالا که ما از هم دوریم!!! ... شاید کوتاهی از خودمون بوده که تا حالا از هم حلالیت نطلبیدیم اما حالا به بهونه ی ماه رمضون بد نیست  به سراغ حلالیت از هم دیگه بریم وکنار اون برای اولین بار یا چندمین بار طعم شیرین بخشش رو بچشیم و بخششو از خدا یاد بگیریم و عفو کنیم دیگرانی رو که در حق ما بدی کردن... کار آسونی نیست اما در قبال این بخشش برای آرامش قلبمون از خود خدا کمک بگیریم... هیچ کس به اندازه اون دانا نیست پس خودمونو با تمام وجود بدستش بسپاریم و برای هم دعای خیر کنیم.بذاریم حداقل کوله پشتی امسال ما بخشش رو داشته باشه تا دست خالی تو این ماه عسل شرکت نکنیم...اصلا بیایین به پاس تجربه ی حضور در ماه رمضان دیگه ببخشیم تا مورد بخشش حق قرار بگیریم... .

 برای یه بار شده کمربند همت رو ببندیم ، گردن غرور رو بشکنیم و با دلی مملو از عشق الهی و مبرا از کینه و نفرت، زمزه گر ربنایی پر مهر دیگری باشیم.

حلالم کنید...التماس دعا