سوسو

در ورای نا تمام  صدای جیر جیرکها 

                      خیره به آن دوردست ترین تاریکی این آسمان شب

هو هوی باد گرم تابستان به گوش دلم میخواند به نجوا :

                                                  شب است و دلت پر زتشویش است

باز ناله های شبگیر از من پای در غل و زنجیر !

                                                خدایا چه تقدیر شومی در پیش است؟!

 که من پریشان از پشیمانی را

                                      بدنبال نشانی از خویش در آشفته بازاری از شکایتها و شیطنت ها

 میکشانی!میگردانی!

نشانم چیست؟ به دل سوگند وگر باشد به این شب اشکم گواه جز پاسخی از سر محبت؟!

شب است و آری د لم پر زتشویش است.