شعری زیبا

سلام اینم یک شعر زیبا و تکان دهنده

در ادامه مطلب....

تو این بحران مشکلات سر زده ات
میخوای سر باشی سردتر از هر صدف
با وجود تحریم ، قطعنامه از هر طرف
اعتراض داخلی رو چجور کنیم برطرف
آره میدونی میتونی بمونی با افکار پست
یا که میدونی میتونی بخونی باهام حرفامو پس
تو میخوای به آتیش مشکلات دامن بزنی
تا همه بسوزیم توی اونو تاول بزنیم
یه نگاه بنداز و ببین تقویم چیست
کی میاد روزی که دیگه نشه تحقیر شیم
وقتی هر کشوری میری میگن این از ایرانه
یعنی هم قافیه کلمه ویرانه
اونوقته که با اشتیاق میکنیم رو به تفسیر
میگیم تاریخ ایران میکنه مو به تن سیخ
که چی؟تاریخ و الکی میکنی تو بوق
با یه مشت شعار میهن پرستی و دروغ
وقتی میدونی کشورایی که بیابون بودن تا سی سال پیش اجالتا
الان مهد اقتصاد و تجارتا
و افسوس واسه نسل فردا
که آماده میشن واسه زندگی تو قصر دردا
وقتی میبینن کشورشون تا یونان بوده از پاکستان
دیروز واسه کار ژاپن بودن فردا شاید افغانستان

ای شاه درویشت منم
درویش دل ریشت منم
بیگانه با خویشت منم
بیگانه با خویشت منم

چرا صف سفارت ها شلوغه دیروقت
جامعه مون هم دچار یه بلوغ دیررس
دیر فهمیدن که آینده شون تضمین نیس
به قول پدر بزرگ خودکرده رو تدبیر نیس
اصلا امروز چرا بردم دست به قلم
وقتی تنم سالمه دنیال دردسرم؟
نه ،خواستم بگم نه کم حواس و نه کینه دوزیم
چون امسال هزارمین سال کتاب حکیم طوسی ست
شاید یادت نبود نمیگم فراموش کاری
میدونم لبی نالون تا بناگوش داری
مشغول بودی حقتو بگیری با خون پس
آرامش واسه ما کلمه ای ناخوندست
از مغول تا انگلیسی روسوایی
حمله های استانی عرب تا عثمانی
سهم ما امروز بغض و دیروز اشکه
میبینی به خاک من و تو چی گذشته
شاید الان نشده رنگ مو تحت تحریم زرد
ایران گوشه گیره مثل سالمندای کهریزک
و بی ارتباطیم با دنیا مثل جزیره ایم
با سلاح رفته از نو میکنیم هزینه ای
من دلسوز این خاکم بر ضد تو نیستم
نه که بگی دست نشونده صهیونیستم
و گرنه تا الان رفتن سرآمدم میشد
و نمیپرسیدم سرنوشت برادرم چی شد

پاشو به خودت بگو دست خوش
وقتی اولین یگانه پرست بوده زرتشت
عزم و تلاش امروزه و آمیزه هوش
فردا مال ماست گذشته ها آویزه گوش
نه که گل نداریم همه پی گلدون هستن
اگه متمدنیم نگیرم الگو از غرب
ایرانی ها پای حرفام فقط کافیه بشینن
چرا عقب تر از عربهای بادیه نشینن