تو نمی دانی غریو یک عظمت

وقتی که در شکنجه ی یک شکست نمی نالد

چه کوهی است.

تو نمی دانی نگاه بی مژه ی محکوم یک اطمینان

وقتی که در چشم حاکم یک هراس خیره می شود

چه دریایی است.

تو نمی دانی مردن

وقتی که انسان مرگ را شکست داده باشد

چه زندگی ای است.

                                احمد شاملو