راز

آب از دیار دریا   

با مهر مادرانه              

آهنگ خاک می کرد

*

بر گرد خاک می گشت

گردمال او را

 از چهره پاک می کرد

*

از خاکیان ندانم

ساحل به او  چه می گفت

کان موج ناز پرورد

سر را به سنگ می زد

خود را هلاک می کرد.

                                         "فریدون مشیری"

*** *** ***

فریاد های خاموشی

دریا – صبور و سنگین –

                                            می خواند و می نوشت :

-"... من خواب نیستم !

خاموش اگر نشستم

                               مرداب نیستم !

روزی که بگسلم ،

روشن شود که آتشم و آب نیستم !"

                                                                                             "فریدون مشیری"